lunes, 24 de febrero de 2025

Martín Codax (Vigo – Siglo XIII)

Trovador gallego

Entre sus obras, “Cantigas de amigo”.

……….

Ondas do mar do Vigo

Ondas do mar do Vigo se vistes meu amigo?

E ai Deus! Se cerra cedo?

Ondas do mar levado se vistes meu amado?

E ai Deus!, se verra cedo?

Se vistes meu amigo o por que eu sospiro?

E ai Deus! Se verra cedo?

Se vistes meu amado, por que ei gran coidado?

E ai Deus!, se verra cedo?

martes, 18 de febrero de 2025

David Giménez (Zaragoza, 1960)

Editor, escritor y poeta. Entre sus obras: ‘El barbero de Hitler’, ‘El sumiller de Queipo de Llano’, y ‘La miradora’.

………

Otros vientos

Como no tenía ciudad me inventé una

situada en los fiordos y en la que nevaba siempre.

Se llamaba Gallake, la ciudad, y en verdad estaba poco habitada.

Y tenía como un deje de tristeza.

Habitaban en la perdida ciudad de Gallake, algunos cazadores de focas

y una pareja de comerciantes de bastantes años.

No se movía una rama en aquellos parajes lejanos,

así que tuve que inventarme un viento.

Y lo llamé Fljong que resultó ser desapacible y huraño

 como los buenos vientos lejanos.

Poco más puedo contarles en este poema

que es una especie de cuento y que necesita

el paso del tiempo, el inexorable paso del tiempo.

Imagen:https://www.blogger.com/

miércoles, 12 de febrero de 2025

Sandor Marai (Kosice, Checoslovaquia, 1900 – San Diego, Califiornia, 198)

Fue un dramaturgo, novelista, periodista y poeta húngaro. Entre sus obras: ‘Los rebeldes’, ‘A la luz de los candelabros’, ‘La mujer justa’, ‘Música en Florencia’ y La gaviota’.

..............

Por la muerte de un niño

¿Qué he quedado de él? Su nombre.

En este cepillo, el pefume de su cabello, nada más.

Un paño manchado de sangre y este poema.

El mundo está hecho de espiritu y de locura de poder;

no, no comprendo por qué me han hecho esto.

No pienso disputar. Sólo guardar silencio y seguir viviendo.

Ahora es un ángel, si es que hay ángeles.

Pero aquí, abajo, todo es banal y vacío.

No soy capaz de perdonar. A nadie y nunca mas.

Imagen:https://www.blogger.com/

miércoles, 5 de febrero de 2025

Edith Checa (Sevilla, 1957 – 2017)

Fue una periodista, escritora y poetisa española. Entre sus obras: ‘Un mar que pierde esperanza’, ‘Corazones de ancla sin destino’, ‘El lecho de los presagios’ y ‘La noche en la ventana’.

…………….

Contemplo tu rostro de escarpados gestos

Contemplo tu rostro de escarpados gestos
cuando paseas merodeando mis sienes.
Opaco es el ópalo de tus ojos,
que son lastre de un grisú
demoledor de sinfonías y cantinelas.
No
te
acerques.
Yo no soy la estrella Siro que ansía copular
con tu boca enfebrecida.
No quiero una desaforada catarsis que reúna
a mis pies la película exhumada
de mis cumpleaños.
No quiero tu nada y tu abismo,
el frío de tu lápida que escondería mi voz
en el pozo del cieno de la pena,
en el fango del venero cruel de los solitarios.
No
te
acerques.

Imagen:https://www.blogger.com/